domingo, 6 de março de 2005

no puc parlar

portanto, terei que ir escrevendo alguma coisa... realmente, o de nom poder falar nom tem grande importancia dado que tampouco tenho amb qui parlar. Estes dias foram de tanto escrever que se calhar é por isso que agora a minha gorja se celou e ala, rebotou-se. ahora me enfado y no respiro. É o que tem ser umha nena, as minhas partes do corpo também som infantis. A mim tampouco é que me importe. O da infantilidade, nom o da gorja. Amais, eu sei de primeira mão que me reprimo bastante! E menos mal que tamos em transiçom...
Se alguém esperava um post emocionante depois da ausência... vai ter que quedar coas ganas. É que quando as circunstancias nom acompanham, complica-se-che-me o de fazer maravilhas. Por outra parte, tenho uns cambios de humor que nom entendo. Repentinos e drásticos. Creio que tenho que relaxar um pouco. Já se sabe, relaxa senom nom encaixa.
Quina merda de post... já o fixem assi de propósito para nom desentoar coa atmosfera de merda em que vivo estes dias ou que te crês... e isso que nos meus blogs de cabeceira estes dias estám chapeau! ou como raio se escreva... dizer si que o sei dizer, mas claro... no tinc veu.

1 comentário:

tangaranho disse...

Pois ánimo, e se a gorja se encabuja tem dous trabalhos. Un beset, noia.