sábado, 5 de setembro de 2009



Como vem sendo tradicional, o tempora, o mores!, nom podiamos deixar passar o verao sem o post dos mosquitos (por nom falar doutro tipo de bichos). Este ano retrasou-se (o post, entenda-se) igual que se retrasarom os calores, mas chegar, finalmente, chegarom.
Resultado: picadas um pouco mais exóticas do habitual no meu caso. Debaixo dun olho e na man esquerda (concretamente no pulgar e na palma da man!) Por se isto fora pouco, as minhas actividades cinegéticas a altas horas da madrugada resultarom em todas as ocasions absolutamente infrutuosas. Se será da idade (que os anos nom passam em vão e já alá vai outro e mais um mês , e graças a deus!) ou do aparvamento que tenho em riba, já nom saberia dizer. As enruguinhas e os cabelinhos branquichinhos votam pola primeira possibilidade, mas o alegre negrom que tenho no braço após umha veemente colisom contra o pecho da porta quando ia tranquilamente (bom, se quadra nom era tam tranquilamente) polo corredor já se inclina mais pola segunda opçom.
(Muito -inho, -inho, mas horreur!)


[Apropriada imagem daqui]

4 comentários:

condado disse...

Eu digo tódolos días o mesmo: a ver se chega o outono dunha... vez!

Sun Iou Miou disse...

Eu durmo máis de medio ano cun couso antimosquitos enchufado e a ventá aberta. Posiblemente non me faga ben ningún pero polo menos non me sinto vítima dunha incursión aérea cada noite.

(Peor ca a picada, para min é ese zoar co que se rin de nós antes de atacaren.)

Anónimo disse...

Canto ao dos mosquitos, teña paciencia, que xa está o peixe todo vendido e en nada ven o H1N1 rematar o que deixaron os insectos.
Canto aos diminutivos, teña coidado: por moito menos sei de un que acabou de cor amarela e traballando nos Simpson.

La queue bleue disse...

O caralho vai ser como chegue o outono mas com os calores mudados, eh condado? Que eu isso também cho levo fatal...

Total, Sun, é ouvi-los e entrar-me 1 mala sangre!! O antimosquitos funciona de verdade?

Certo, Kaplan, só forom uns dias de agonia... mas... de tudo se hai que queixar ;) (medo me dam os diminutivos!)