segunda-feira, 28 de dezembro de 2009

Confissom




Quem me ia dizer a mim que aos meus anos ia acabar a necessitar buscar em internet como (caralho) fazer a raia dos pantalons...




Ai, mira que como aprenda a cozinhar já vou valer para casar.
Haja paciência...







6 comentários:

condado disse...

Poucos pantalóns ou pouca imaxinación... Penso eu... Ou poucos anos

La queue bleue disse...

Ou pouco interesse/necessidade de o fazer ate agora.
(Pantalons muitos, mas nom dos que levassem raia ou necessitassem passar o ferro; imaginaçom escassa e anos cada vez mais!)

Anónimo disse...

Vaia, muller: non sabe o que me alegra que en todos estes meses non tivese máis preocupación, nin máis traxedias pairasen sobre a súa vida que esta do demo da raia dos pantalóns.
Feliz ano, qb

La queue bleue disse...

Feliz ano para ti tb, Kaplan.
Nom foi so a raia dos pantalons, tb me inquietou como passar-lhe o ferro `as camisas.

Sun Iou Miou disse...

E saber facer a raia do pantalón serve para algo? Porque a min sempre me levou o demo (ou o que fose) que os pantalóns tivesen a raia feita.

Para casar vale calquera: o difícil vén despois.

O texto seguinte, queda pendente de comentario, que teño que ler a teoría, que descoñezo e me deixou intrigada.

Alégrome de te ler por aquí.

La queue bleue disse...

Serve para seguir os dress codes, sirva isso para o que servir...
Eu sempre passara dessas cousas, só usava o ferro para secar roupa que quedava humida e pára de contar, mas agora hai que fazer de la necesidad, virtud :P ou algo assim. Inda que ultimamente ate me tem chiste! :P
Eu alegro-me de ter ainda "comentaristas" entre os que te conto :)