sexta-feira, 16 de março de 2007

O certo é que hai gente a quem se lhe perdoa tudo. Porque se fam querer. Porque sabemos que no fundo som d'oiro, ainda que enferrugem algumha cousa. Mas quere-se-lhes igual, impossível nom o fazer.
O certo, também, é que hai gente que decidimos perdoar-lhes algo. Decidimo-lo, porque compensa. Passamos por riba isso e colhemos o bonito, o que nos vale, o que gostamos. Merece a pena, ao menos para um dia de verão e um passeio pola praia bebendo uma água de coco. E á noite, veremos.
E depois hai quem nom merece a pena, ainda que sejam d'oiro ou de prata, nom compensa, nom sei, nom é nada. Si, si, um pouco, ainda se atura, mas depois cansamo-nos de dissimular e csomeçamos a pensar no sol, no mundo, nas lentelhas do meio dia, que ricas estavam!

4 comentários:

Anónimo disse...

e que foi da campanha?

La queue bleue disse...

:) Tranquilo, que hai rascunhos por aí no alpendre, mas as cousas aos poucos, a ver se vos vades alegrar demasiado ;) que os homes já se sabe como som e a primavera está aí :P

Clochard disse...

Concordo; abaixo a dissimulação!!

Despelote!!

Clara Flor disse...

Vexo que nos unen as lentelhas!